تعلق مکانی، نگرش و رفتار محیط زیستی گردشگران پارک های جنگلی

به دلیل استفاده روزافزون مردم از مناطق تحت حفاظت مانند پارک های جنگلی، این دغدغه وجود دارد که آیا آن ها رفتار مناسبی با این مناطق دارند؟ برخی معتقدند متغیرهای روانشناختی مانند تعلق مکانی و نگرش محیط زیستی تا حد زیادی می تواند بر رفتار محیط زیستی گردشگران و استفاده کنندگان پارک های جنگلی تأثیرگذار باشد. مطالعه پیمایشی حاضر، با هدف بررسی ارتباط بین این متغیرها بین گردشگران پارک های جنگلی استان گلستان انجام شده است. نتایج نشان می دهند، با افزایش فاصله محل زندگی گردشگران با پارک های جنگلی، از میزان تعلق مکانی آنان نسبت به این پارک ها کاسته می شود و افراد مجرد نسبت به افراد متأهل، تعلق مکانی بیشتری به پارک های جنگلی دارند. این در حالی است که نه تنها بین تعلق مکانی و رفتار مناسب محیط زیستی گردشگران در پارک های جنگلی، همبستگی مثبت ومعنی دار وجود دارد، بلکه رابطه بین این دو متغیر یک رابطه علت و معلولی است. پژوهش حاضر، نشان داد: تعلق مکانی در مقایسه با نگرش نسبت به محیط زیست، متغیر بهتری برای پیش بینی رفتارهای حامی محیط زیست است.